Ludwik Węgierski
(1326 - 1382)

Urodzony w 1326 r. W chwili obejmowania tronu węgierskiego (1342 r.) Ludwik, syn Karola Roberta i Elżbiety Łokietkówny, miał zaledwie szesnaście lat. Mimo to rządy w państwie sprawował dobrze, a historycy węgierscy obdarzyli go przydomkiem: Wielki. O wiele słabsze efekty przyniosło panowanie Ludwika w Polsce. "Za jego czasów nie było żadnej stałości w Królestwie Polskim ani żadnej sprawiedliwości" -napisał ówczesny historyk, Janko z Czarnkowa. Prawdopodobnie już pod koniec lat dwudziestych XIV wieku zawarty został układ między Władysławem Łokietkiem a Karolem Robertem, przewidujący objęcie tronu w Polsce przez przedstawiciela dynastii Andegawenów. Układy takie ponawiane były przez Kazimierza Wielkiego - w przypadku jego śmierci bez potomka męskiego koronę polską miał otrzymać Ludwik. Śmierć Kazimierza 7 XI 1370 roku spełnić miała te układy. Ludwik już 10 dni później koronował się na króla Polski. Jak przyznawał nowy władca - "nie mogąc znosić powietrza polskiego" po pewnym czasie wrócił na Węgry i rządy w Królestwie Polskim cały czas sprawował przez namiestników. Najpierw była nim matka - Elżbieta, później książę opolski Władysław, następnie pięcioosobowa rada z biskupem krakowskim Zawiszą Kurozwęckim na czele. Ludwik czuł się niewątpliwie władcą bardziej Węgier niż Polski, nic więc dziwnego, że doprowadziło to do straty Santoka i Drezdenka na rzecz Brandenburgii. W czasie rządów Ludwika Polska straciła również Ruś Halicką, przyłączoną w 1377 roku do Węgier. Prawo sukcesji tronu w Polsce umożliwiało wybór kolejnego Andegawena. Ludwik nie posiadał jednak syna, dlatego też całe jego panowanie stało pod znakiem starań o uznanie jego następcą córki. W zamian za zgodę na to Ludwik wydał w Koszycach (1374 r.) dokument, będący pierwszym przywilejem na rzecz stanu szlacheckiego. Umożliwiło to, po śmierci Ludwika, we wrześniu 1382 roku, zdobycie tronu polskiego przez Jadwigę. Miejsce pochówku Ludwika to kaplica w Białogrodzie Węgierskim.

Louis of Hungary (1326-1382), king of Hungary, called in his own country Lajos the Great. He was the son of Elizabeth, Casimir the Great's sister, and became king of Poland under the treaty concluded at Visegrad in 1339 by Casimir the Great and his father, Charles Robert, the founder of the Hungarian Angevin dynasty. After his coronation in Poland in 1370, he ruled in Cracow through the intermediary of his mother. He wanted the Polish throne for one of his daughters and therefore tried to win over the gentry by giving them extensive privileges, called the Kosice pact, which became the foundation of the freedom and political power of the gentry in Poland. In exchange, the gentry agreed to one of Louis' daughters ascending the throne. He left Poland united, its borders almost the same as after the death of Casimir the Great.

Symbolika obrazu:
-na obrazie "królują" herbowe lilie andegaweńskie: korona, berło, deseń szaty, pieczęć,
-w ręce trzymany jest pergamin przywilejów wydanych wcześniej, w Budzie (1355r.), obiecujących po otrzymaniu polskiej korony niejedną korzyść Polakom,
-prawa ręka naciąga na tors połę bogatego płaszcza = monarcha osłania się i oddziela od patrzących na niego Polaków,
-płaszcz spięty jest klamrą zawierającą węgierskie godło (brak symetrycznej klamry, na której powinien widnieć orzeł) - oznacza to odsunięcie spraw Polski na dalszy plan.