Wacław II (1271 - 1305)

Urodzony 14 X 1257 r., zmarł 8 II 1296 r.; jedyny syn księcia wielkopolskiego Przemysła I i Elżbiety Śląskiej, na świat przyszedł cztery miesiące po śmierci ojca. Wychowywał się pod opieką matki, a po jej śmierci w 1265 r. na dworze swego stryja Bolesława Pobożnego. Doprowadził on w 1273 r. do poślubienia przez Przemysła córki księcia meklemburskiego Henryka I Pielgrzyma - Ludgardy. W tym roku uciekł on od stryja i zawarł przymierze z Henrykiem IV Probusem, przewidujące wzajemne niesienie sobie pomocy. W 1277 r. zorganizował on wspólnie z Henrykiem I Głogowskim zakończoną niepomyślnie wyprawę, mającą na celu uwolnienie Probusa, uwięzionego przez Bolesława Rogatkę. Po bezpotomnej śmierci Bolesława Pobożnego w 1279 r. Przemysł stał się panem całej Wielkopolski. W 1281 r. Przemysł został podstępnie uwięziony na zjeździe w Sądowlu przez swego dawnego sprzymierzeńca Henryka IV Probusa, który wymusił na nim zrzeczenie się kasztelanii rudzkiej. W 1282 r. książę pomorski Mściwoj II wystawił w Kępnie dokument, na mocy którego uznawał się on lennikiem Przemysła. Na przełomie 1283 i 1284 r. Przemysł odzyskał kasztelanię rudzką, ale zaraz potem ją utracił, by odzyskać ponownie w 1287 i 1288 r. W 1285 r. poślubił on per procuram córkę zdetronizowanego króla Szwecji Waldemara - Ryksę (Ludgrada zmarła w tajemniczych okolicznościach dwa lata wcześniej). Henryk IV Probus w testamencie sporządzonym przed swoją śmiercią w 1290 r. zapisał Przemysłowi Małopolskę, którą z kolei przejął po śmierci Leszka Czarnego w 1288 r. Przy sporym zaangażowaniu arcybiskupa Jakuba Świnki powstała na początku 1293 r. koalicja złożona z Przemysła, Władysława Łokietka i jego brata Kazimierza, księcia łęczyckiego, zwrócona przeciw Wacławowi II czeskiemu, pretendującemu do tronu krakowskiego. W końcu 1294 r. po bezpotomnej śmierci Mściwoja II Przemysł objął bezpośrednie rządy nad Pomorzem. W 1295 r. papież Bonifacy VIII wyraził zgodę na koronację Przemysła, która odbyła się w tym roku 26 VI. Po uroczystościach koronacyjnych Przemysł wyruszył na objazd Pomorza, potwierdzając wówczas szereg przywilejów wystawionych przez książąt pomorskich dla klasztorów i możnowładztwa dzielnicy. Na początku 1296 r. ludzie nasłani przez margrabiów brandenburskich usiłowali porwać Przemysła przebywającego wtedy w Rogoźnie. Wywiązała się przy tym walka, podczas której Przemysł odniósł rany. Porywacze dobili go, gdyż nie mogli go zabrać z sobą. Zwłoki Przemysła przewieziono do Poznania, gdzie pochowano je uroczyście w tamtejszej katedrze. Urodzony 17 IX 1271 r., zmarł 21 VI 1305 r.; od 1278 r. król czeski, od 1291 r. książę krakowski, od 1300 r. król polski; syn Przemysła Ottokara II. W 1289 r. zhołdował księstwo bytomskie, a w 1291 r. cieszyńskie i opolskie. Powołując się na zapis swej ciotki Gryfiny, wdowy po Leszku Czarnym, wystąpił także z pretensjami do Krakowa, który udało mu się jeszcze w tym samym roku opanować. W 1292 r. wyparł Władysława Łokietka z Sandomierza i zmusił go do złożenia hołdu z ziemi sieradzkiej, brzeskiej i łęczyckiej. Po wygnaniu Łokietka z kraju zajął w 1300 r. Wielkopolskę i Pomorze Gdańskie, a w Gnieźnie koronował się na króla Polski. Rok później przejął opiekę nad małoletnimi książętami legnicko-wrocławskimi, uzyskując wpływy na Śląsku, a w 1303 r. poślubił córkę Przemysła II, Ryksę Elżbietę, tworząc w ten sposób podstawy prawne do panowania w Wielkopolsce. Dokonał reorganizacji polskiej administracji, wprowadzając urząd starosty, sprzyjał miastom i dążył do utworzenia własnego stronnictwa wśród duchowieństwa polskiego na czele z Janem Muskatą poprzez obsadę stanowisk kościelnych. Zmarł nagle 21 VI 1305 r., pozostawiając tron jedynemu synowi Wacławowi III, który jednak zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, szykując się do wyprawy przeciw Władysławowi Łokietkowi. Pochowany w Pradze.

Wenceslas II (1271-1305), the son of King Premysl Otokar II of the Bohemian Premyslid dynasty. Crowned king of Bohemia in 1283, he banished Przemysl II and became prince of Cracow in 1291. He crowned himself king of Poland in Gniezno in 1300. In 1301, he took the Hungarian crown on behalf of his only son. He strove to strengthen royal power, which was a difficult task after the long period of feudal disintegration and unrest. He introduced the office of starost with large powers. The opposition against Wenceslas was headed by his future successor, Ladislaus the Short, who was supported both by Pope Boniface VIII and King Robert of Hungary, the latter anxious about Bohemia's growing influence.