|
Konrad I Mazowiecki
Urodzony ok. 1187 r., zmarł 31 sierpnia1247 r., młodszy syn Kazimierza Sprawiedliwego i Heleny, księżniczki znoimskiej, żonaty z księżniczką ruską, Agafią. Po śmierci Mieszka Starego w 1202 r. objął rządy nad Kujawami i Mazowszem. Wspólnie ze swym bratem, Leszkiem Białym, podejmował wyprawy zbrojne na Ruś i przeciw Prusom, popierał reformę kościelną arcybiskupa Henryka Kietlicza, współdziałał przy udzielaniu przywilejów dla kościołów w Borzykowej i Wolborzu, a także walczył z Władysławem Laskonogim. Wspierał akcje misyjne cystersów na terenie Prus. W 1222 r. nadał biskupowi pruskiemu Chrystianowi liczne dobra w zdobytej przez siebie ziemi chełmińskiej i wziął udział w wyprawie krzyżowej przeciw Prusom. W latach 1225-1226 podjął rozmowy z Krzyżakami, wypędzonymi z Siedmiogrodu przez króla Węgier, i osadził ich w ziemi chełmińskiej, a w 1228 r. poczynił nadania dla braci dobrzyńskich. W tym samym roku porwał Henryka Brodatego z wiecu w Spytkowicach pod Zatorem. Na prośbę żony Henryka, Jadwigi, zwolnił go, w zamian za zrzeczenie się przez tamtego praw do Krakowa, który Konrad zajął w 1229 r. Henryk odzyskał jednak miasto w 1231 r., uzyskawszy od papieża unieważnienie deklaracji złożonej pod przymusem. Konrad zajął Kraków ponownie w 1241 r., po najeździe tatarskim. Zwoławszy do Skarbimierza przedstawicieli niechętnych mu wielkich rodów krakowskich (Gryfitów, Starżów, Odrowążów i Awdańców), uwięził ich. Wcześniej, w 1233 r. uwięził także na zamku w Czersku księżnę Grzymisławę i jej syna Bolesława Wstydliwego. W 1242 r. został wypędzony z Krakowa przez wojewodę Klemensa z Ruszczy Gryfitę. W 1243 r. pokonał go pod Suchodołem Bolesław Wstydliwy i wyparł z Małopolski. Konrad cieszył się opinią człowieka okrutnego. W 1217 r. skazał na oślepienie wojewodę mazowieckiego, Krystyna, a w 1239 r. wydał na męki i kazał powiesić płockiego scholastyka, Jana Czaplę, za co został obłożony klątwą. Aby uzyskać cofnięcie klątwy, poczynił liczne nadania i fundacje dla Kościoła. Autor lokacji Płocka (1237 r.), aktu, na mocy którego kupcy mieli podlegać prawu rycerskiemu i być połączeni w gminę z własnym sołtysem i jurysdykcją. Prawdopodobnie pochowany w katedrze Płockiej.
|
 |
| Konrad I of Masovia was the youngest son of High Duke Casimir II the Just of Poland and Helen of Znojmo, daughter of the Přemyslid duke Konrad II of Znojmo (ruler of the Znojmo Appanage in southern Moravia, part of Duchy of Bohemia). After his father's death in 1194, Konrad was brought up by his mother, who acted as regent of Masovia. In 1199 he received Masovia and in 1205 also the adjacent lands of Kuyavia. In 1205, he and his brother, Duke Leszek I the White of Sandomierz, had their greatest military victory at Battle of Zawichost against Prince Roman the Great of Galicia - Volhynia. The Ruthenian army was crushed and Roman was killed in battle. The Rurik princess Agafia of Rus became his wife. |
| Symbolika obrazu: -strój wyróżniający się przepychem, -zbroja charakterystyczna dla rycerzy z XIV wieku (sto lat później), -tak bogaty i "nowoczesny" strój sugeruje, że jest to "prezent" od Krzyżaków, -postać człowieka osaczonego: ręce chwytają za broń, na plecach przesadnie wielka tarcza, -poza tylko pozornie odważna, ale twarz zdradza zaniepokojenie. |